Karolina Sokolik
Pomysłodawczyni i założycielka pierwszych w Polsce Spacerów z Mentorem, dyplomowana psychoterapeutka, magister pedagogiki w zakresie resocjalizacji na Uniwersytecie Warszawskim. Ukończyła 4-letnią Szkołę Psychoterapii w Ośrodku Pomocy i Edukacji Psychologicznej INTRA. Jej doświadczenie sięga 16 000 godzin pracy z dziećmi i młodzieżą, rodzicami oraz prócz tego, prowadzenia specjalistycznych, wielomiesięcznych szkoleń dla nauczycieli “Bank Dobrych Praktyk”, pracuje psychoterapeutycznie w Pracowni Terapeutycznej Świętokrzyska30.
Absolwentka stażu zawodowego w JP BROUSSARD Consultant „Expert for the Socrates Leonardo Agency Europe Education“ na terenie 10 różnych ośrodków resocjalizacyjnych w Bordeaux, Francja. Pionierka w programie „Wychowawca podwórkowy“ zajmującego się działalnością profilaktyczno-wychowawczą na rzecz dzieci i młodzieży, za który otrzymała Nagrodę i Dyplom Uznania od Prezydenta Miasta Białegostoku.
Absolwentka wielu kursów dramowych m.in. „Porozmawiaj ze mną“ oraz „Drama inspirowana Teatrem“ na poziomie zaawansowanym. Uzyskała tytuł Praktyka w metodzie Kids Skills „Dam radę“ oraz „Jestem z Ciebie dumny“. Ukończyła I stopień Brief Solution-Focused Therapy pod okiem Louisa Alarcona oraz Edukację Skoncentrowaną na Rozwiązaniach, w nurcie której ubiega się o uprawnienia coacha ESR.
Doświadczenie kliniczne zdobywała w Instytutcie Psychiatrii i Neurologii, na oddziale Chorób Afektywnych Dwubiegunowych F7.
Pracowała wolontarystycznie na przestrzeni lat w różnych instytucjach i ośrodkach, m.in. w Ośrodku Resocjalizacji MONAR w Zaczerlanach, w Fundacji „Mam Marzenie“ w Warszawie, czy w Pogotowiu Opiekuńczym w Białymstoku.
Prowadzi warsztaty dla studentów na PWT, przy Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego oraz w Wyższym Metropolitalnym Seminarium Duchownym, w Warszawie. Wieloletni trener warsztatów profilaktycznych i szkoleń dla rodziców oraz nauczycieli.
Uwielbia się uczyć i nieustannie podnosić swoje kompetencje.
Pracuje pod stałą superwizją.
Z zamiłowania zajmuje się fotografią analogową i piciem dobrej kawy. Uwielbia czas spędzony na spacerach i jeździe na ukochanym składaku.
Fun Facts o Karolinie
- ma więcej aparatów analogowych, niż sukienek w szafie
- jako dziewczynka była strzyżona przez fryzjera tak, że była łudząco podobna do głównego bohatera bajki “Zaczarowany Ołówek”
- w gimnazjum kazała innym mówić o sobie “geniusz”, co sprawiło, że niektórzy do dziś tak o niej mówią
- ponieważ wychowywała się w sadzie owocowym, zamiast lotkami, w badmintona grała gruszkami
Lucyna Dudzic
Pionierka metody Spacerów z Mentorem, założycielka Pracowni Terapeutycznej Świętokrzyska30, dyplomowana psychoterapeutka, magister psychologii (UKSW, Warszawa). Ukończyła 4-letnią Szkołę Psychoterapii w Ośrodku Pomocy i Edukacji Psychologicznej INTRA.
Ma na swoim koncie ponad 8 500 godzin pracy z dziećmi i młodzieżą, rodzicami oraz specjalistycznych, wielomiesięcznych szkoleń dla nauczycieli “Bank Dobrych Praktyk”.
Absolwentka Studium Treningu i Psychoterapii Grupowej w Dolnośląskim Centrum Psychoterapii oraz I stopnia Terapii Skoncentrowanej na Rozwiązaniu. Ukończyła Edukację Skoncentrowaną na Rozwiązaniach pod okiem Teresy Zubrzyckiej-Maciąg i Ewy Majchrowskiej, w Lublinie (obecnie jest w trakcie certyfikacji na tytuł Coacha ESR). Absolwentka polsko-szwajcarskiego projektu Fundacji Bene Vobis i Stowarzyszenia KRA „Wolontariusz w Placówce“, kształcącego w pracy wolontarystycznej na rzecz dzieci i młodzieży ze środowisk trudnych.
Doświadczenie kliniczne zdobywała w Instytutcie Psychiatrii i Neurologii, na oddziale Chorób Afektywnych Dwubiegunowych F7.
Ukończyła roczny staż w Fundacji STO POCIECH, w Warszawie oraz roczny program Warsztatów Umiejętności Trenerskich, w Centrum Szkoleń i Doradztwa Zawodowego, UKSW. Prowadzi gościnnie warsztaty ze studentami PWT (UKSW) oraz w Wyższym Metropolitalnym Seminarium Duchownym, w Warszawie.
Cały czas podnosi swoje kompetencje. Pracuje pod stałą superwizją.
Prywatnie szczęśliwa ciocia, miłośniczka podróży, herbaty miętowej, duchowości i śpiewu wielogłosowego.
Fun Facts o Lucynie
- w dzieciństwie myślała, że jeżeli nie masz już pieniędzy w portfelu, to pani w sklepie wyda ci “resztę”, żebyś miał
- był czas, kiedy wyglądała jak smerf (chodziła ubrana cała na niebiesko, łącznie z butami i niebieską grzywką)
- w liceum któregoś dnia wstała z postanowieniem, że namaluje na jednej ze ścian swojego pokoju olbrzymie drzewo, co też uczyniła, choć proces ten trwał kilka tygodni (drzewo ciągnęło się od podłogi do sufitu)
- gra na różnych instrumentach, czasem wyciąga zza pazuchy swoje umiejętności, by dyrygować chórem